γεια χαρά!!!

                                                         Γειά σας παιδιά!

Είμαι η Μαριέλλα, μέλος της δημιουργικής αυτής ομάδας και επιτέλους βρήκα λιγο χρόνο και πήρα την απόφαση να καταγράψω διάφορες σκέψεις, σχετικά με το  πολύ ενδιαφέρον project αυτό, που αφορά  τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, κατανοούμε και αντιλαμβανόμαστε

τον κόσμο μέσα στον οποίο επιβιώνουμε, μέσα απο τα δικά μας μάτια..
Διότι τελικά η έλλειψη της ακοής , μιας απο τις βασικές αισθήσεις του ανθρώπου, μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί απο τις άλλες σε ανώτερο επίπεδο..Συγκεκριμενα, η έλλειψη της 
ακοής σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, μπορεί να βοηθήσει στην δημιουργία ενός μικρόκοσμου, που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους..
Αυτό λοιπόν το project, μας έδωσε πιστεύω, την δυνατότητα να εκφραστούμε μέσω των φωτογραφιών και να αποτυπώσουμε όλη την ομορφιά της ζωής, ακόμα και στα άσχημα αντικείμενα..
Για μένα το εγχείρημα αυτό, ήταν πραγματικά ενα μικρό, θα έλεγα "ταξίδι" ζωής,  αφού γνωρίστηκα πιο καλά και με άλλα κωφά άτομα  και μοιράστηκα το κοινό 
μας πρόβλημα, αφού εγώ δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να μοιραστώ μια εργασία σχετικά με την
ζωή την κοινή σε όλους μας, ακούοντα και μή.
 Ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, με συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων, εργασίες με 

φωτογραφίες, αντικείμενο που μου αρέσει πολύ.

Όλο λοιπόν το αποτέλεσμα της εργασίας θα φανεί στην έκθεση που θα γίνει στις 28 Φεβρουαρίου στο Γκάζι.

Και πιστεύω οτι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα, εσύ που θα ήθελες να την επισκεφτείς,  θα δείς μια διαφορετική όψη της καθημερινής ζωής που 
ίσως δεν θα είχες προσέξει μέχρι τώρα.
Σε περιμένουμε λοιπόν για να γνωρίσεις και να "ταξιδέψεις" για λίγο σε έναν διαφορετικό κόσμο όπως τον είδαμε εμείς σαν ομάδα και σαν ξεχωριστά άτομα.

Ειρήνη is speaking!

Γειά σας,
εδώ Ειρήνη απο την ομάδα :-)
Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε Blog, και ίσως είμαι η πρώτη ή η δεύτερη που αφήνει ίχνη εδώ μέσα (αλλά όχι η τελευταία!).
Ακόμα δεν έχει βγεί η έκθεση χωρίς ήχο και ανυπομονώ να βγεί και να έχει καλό αποτέλεσμα , (που πιστεύω οτι θα έχει!)
Σκέφτομαι τώρα τις στιγμές που περάσαμε με την ομάδα. Καθόμασταν στο Μέγαρο Μουσικής στο πάρκο δίπλα του, στο ωραίο γρασίδι, μιλούσαμε, μοιράζαμε απόψεις είχαμε και έναν κούκλο που είχε φέρει η Τατιάννα μια ρόδα την οποία κατρακυλούσαμε στην κατηφόρα που δημιουργούσε το πάρκο.. Χεχε πολύ γέλιο. Πολλές φορές κάθομαι και κοιτάζω τις φωτογραφίες, 100άδες φωτογραφίες που βγάλαμε όλοι μας και σκέφτομαι ότι στο μυαλό μου μπορώ να αποθανατίσω τι είχαμε πεί, την διαθεσή μας, τις αντιδράσεις που είχαμε εκεί, τον χώρο , τους ανθρώπους γύρω μας, τους ήχους εκείνη τη στιγμή κτλπ. Αλλά βέβαια και όσοι δείτε την έκθεση, θα μπείτε στο μυαλό μου γιατί ξέρετε το κλασσικό, ότι μια φωτογραφία είναι 1000 λέξεις (που διαφωνώ με αυτό , πρέπει να είναι παραπάνω χεχεχε)
Σύντομα σκέφτομαι πλησιάζει η έκθεση στο Γκάζι και σκέφτομαι τι να φορέσω χαχαχα! Κάτι θα βρώ που θα μου πάει. Εμένα θα κοιτάνε ή τις φωτογραφίες και το ντοκυμαντέρ?
Πω πω 3:30 η ώρα. Καληνύχτα σε εσένα που έχεις την τιμή να διαβάζεις το πρώτο μου Blog. :-) Και σε όλους όσους του ρίξανε μια γρήγορη ματιά, σας περιμένουμε στις 28 Φλεβάρη!